Forum zostało przeniesione.

Księżniczka · Gość

To moje pierwsze opowiadanie specjalnie na forum. Przymulone, beznadziejne i wogóle. Ale obiecane NonA. Więc jest.
******************************************************************************************
Kolejna noc spędzona przed komputerem. Z kubkiem niedobrej kawy, której nigdy nie potrafię zrobić i słuchawkami na uszach. Równo bijący bit wprowadza mnie w stan błogiego ukojenia. Nawet cierpki smak kofeinowego napoju, już mi nie przeszkadzał. I jeszcze rozmowa z nim... Tym wymarzonym chłopakiem, którego nigdy nie będę mieć. W przerwach między nerwowym stukaniem w klawiaturę, brałam do ręki kubek z biurka i pociągałam z niego spory łyk, aby pomóc sobie samej zarwać następną, tę mroczną porę dnia. Z każdą jego odpowiedzią stawałam się coraz bardziej smutna, że nie mogę go dotknąć, przytulić, choć bardzo bym chciała. Powiedział, że musi już iść. Zrobiło mi się jeszcze bardziej smutno. Ale nie mam na niego żadnego wpływu, więc pożegnałam go, skuliłam nogi na fotelu, włączyłam muzykę jeszcze głośniej i zamknęłam oczy. Chciałam chwilę pomarzyć. Jak co wieczór. O nas. O mnie i o nim. To niewiele, ale mi na krótką metę wystarczało. Ot tak. Coś mi jednak przeszkodziło, bo usłyszałam krzyk. No cóż. Jak zwykle, to rodzice. Mama jak zwykle kazała mi iść spać. Przecież była dopiero 1:12. Ona jak zwykle myśli, że mam pięć lat. A mam piętnaście. Nie znoszę władzy rodziców... Nie chcę ich. Chcę być niezależna. Ale nie mam innego wyjścia. Powiedziałam mamie, że położę się spać o 2:00. Tym uspokoiłam trochę rodzicielkę, która udała się z powrotem spać. Znów zamknęłam oczy. Jednak teraz, nikt mi już nie przeszkodził. Przez kolejne 48 minut słuchałam jednej piosenki. Naszej piosenki. To znaczy mojej i jego. Nadeszła 2:00. Grzecznie wyłączyłam Winampa, zamknęłam system, zeszłam z fotela. Zgasiłam lampkę i weszłam powoli pod zimną kołdrę. Spojrzałam na sufit i ujrzałam piękne, błyszczące gwiazdy. Od razu zobaczyłam mnie i jego, w marzeniach. Ale gdy powróciłam na ziemię, na tym samym suficie, gdzie widziałam te piękne, błyszczące obiekty znalazłam tylko fluorescencyjne, plastikowe naklejki, które nie miały nic wspólnego z gwiazdami. No tak... To tylko moja chora wyobraźnia. I wszędzie te marzenia, o spełnionej miłości. Miłość spełniona w marzeniach... Ale marzenia nie zostaną spełnione. To paranoja... Zamknęłam oczy, aby udać się do szwajcarskiej krainy. Jak co noc. Jeszcze przez krótką chwilę słyszałam szum wiatru na dworze, aż w końcu zasnęłam.

Niewiadoma

Romatyczne. Mniemam, że tak właśnie być miało.
Och i ach, jak bardzo cieszy mnie fakt, że ktoś wreszcie dostrzegł magię dnia codziennego. Jakby tylko Harry Potter i jego żałosny, pełny bUlu żywot nadawał się do pisania świetnych opowiadań! Phi!
Stawiam pięć z plusem ;>.

milenKA · Gość

jeeeeeeej baardzo ladnie.....przypomina mi karolka...;(:* buziaki Smile

Świetlik

Stawiam 6. Już nigdy nie udowodnisz, że nie umiesz pisać. Wydrukuję to i kto zwątpi, to mu podsunę pod nos. Bo to jest piękne. P I Ę K N E. Ot, co. Wybacz, jestem pod działaniem narkotyku, nic więcej nie powiem. Ale to jest P I Ę K N E.

Zamieszczam na mej wizytówce, jak się odmienia moją ksywkę Razz

Yumi

Mnie też się podobało i podoba. Umiesz pisać. Ja Ci to mówię ;] Przelej coś jeszcze do komputera i wklej na forum. Chcę poczytać więcej Twoich opowiadanek.

Libra · Gość

Miniaturka o miłości. Auć.
No, co ja poradzę? Nie trawię opowiadań o miłości, chyba, że są napisane po mistrzowsku, a tej miniaturki mianem 'mistrzowskiej' określić nie mogę. Po prostu mi się nie podoba. Nie ma w sobie tego czegoś z tym czymś, co tak bardzo cenię i czego tak bardzo szukam w opowiadaniach o miłości. Ot.
3+.

Księżniczka · Gość

Hmm... A może sama coś napiszesz? Bo narazie jakoś się nie pochwaliłaś niczym, a krytykujesz. To jest jedyne moje dzieło z którego jestem dumna. Koniec. Kropka.

Świetlik

Odnoszę wrażenie, że do Libry nie dociera, kiedy ktoś pisze o swoich uczuciach. Co z tego, ze to o miłości? Dziwnie jest tu mowić, ze o miłości i bla, bla, skoro Księżniczka to właśnie czuje:|

Niewiadoma

Ojejejejejejejejej... aż się boję tu cokolwiek wstawiać. O. Bo skoro to się, droga Libro, nie podoba to ciekawe co powiesz o mojej gniotowatej twórczości.

A ja się wtrącę. Czuję się zobowiązana jako niedoszły moderator. Ot co. Dziewczęta drogie, fora literackie nie istnieją po to by słodzić sobie jak to robi przerażająca większość masy internetowej. Nie podoba się to koniec i obrażać się nie wolno. Czyż nie jesteśmy tu po to, żeby podciągać swoje umiejętności? Brak krytyki jest jeszcze bardziej krzywdzący, niż jej nadmiar. O.

Świetlik

Oj, wiemy, wiemy. Ale ona skrytykowała to wg swoich gustów Very Happy

I teoretycznie nie powiedziała niczego konkretnego, poza tym, że Domasia nie pisze idealnie. A tak nie pisze nikt, ot co! Ha! Ale mnie i tak się podoba! O! I słucham Us5 xD

Niewiadoma

Czy da się krytykować NIE według własnych gustów? Chyba nie....
Ach... A co to jest Us5?

Świetlik

Nie mów, że nie wiesz. To tak jak nie wiedzieć, co to jest Tokio Hotel. To tak jak nie wiedzieć, co to jest Britney Spears. Oh, mamo! (a teraz słucham ElivisA. Do you know who is he? Mój angielski być bardzo be).

Da się. Bynajmniej jak coś nie w Twoim guście, nie musisz mówić, że jest be. A wystawiając ocenę Libra to zrobiła.

Niewiadoma

Ale ja... ale ja naprawdę nie wiem....chlip...chlip...
Ależ Libra powiedziała, że JEJ się nie podoba. JEJ, a nie całemu światu. Osobiście uważam, że żeby krytykować nie będąc subiektywnym trzeba by być świętym.

Świetlik

No super. Nazywali mnie przez nazwisko świętą, to mnie teraz taką okrzyknęli. Ależ wiem, wiem, Alexz. I być może masz rację, no ale co? Very Happy

Nikt nie lubi porażek. Nawet Księżniczka. Ach! Ach! A ja się wtrąciłam, bo też ich nie lubię i trzeba mówić delikatnie, że się nie podoba. Poza tym ona o mało nie nazwała tego romansidłem;(

Ach! Ach! Wejdź na youtube'a i szukaj w musice:D

Libra · Gość

Proszę szanownych forumowiczów, nie wiem, dlaczego na mnie naskakujecie. Ja nie krytykuję. Wyrażam własną opinię. Ona chce pisać o miłości - w porządku. Ona chce pisać po swojemu - w porządku również. Ja tylko mówię, co sądzę. Można mnie poprosić, żebym nie krytykowała - a można. Poprosicie mnie, żebym nie krytykowała, to przestanę. Po co na mnie od razu naskakiwać?
W sumie nic więcej nie mam do powiedzenia. Mimo wszystko pozdrawiam.

Sellene

Nie naskakujcie na Librę.
Ona powiedziała to subiektywnie, dżiz, Księżniczko, nie czuj się urażona.
Każdy ma prawo wyrażać swoje zdanie, a ona takich tekstów literackich nie trawi i już.
To wszystko, co chciałam powiedzieć, za błędy i czytanie się nie biorę, bo kaprys taki mam!
O.

mateusz

Sellene

A jednak się wzięłam.
Cóż, Selleniasta zmienną jest!
Poza ww. błędami mam inne, ale także wypisałam nieścisłości.

Kolejna noc spędzona przed komputerem to poprawne zdanie, gdyż ona mówi o nocy, a nie o tym, co robiła (patrz dalej: mówi, z czym spędziła tą noc).
Z kubkiem niedobrej kawy, której nigdy nie potrafię zrobić i słuchawkami na uszach - raczej powinno być "Z kubkiem niesmacznej kawy, której nigdy nie potrafię zrobić poprawnie, (albo "dobrze", lub inny przymiotnik, jak chcesz) i słuchawkami na uszach (przecinek przed "i" czasem warunkuje zdania składowe (ha! wczoraj to obczaiłam Razz

)
bit wprowadza mnie - bit wprowadzał mnie (myślę, że tu chodzi o muzykę, a pojęcie bit jest jaknajbardziej poprawne w tym kontekście)
kofeinowego napoju, już mi - kofeinowego napoju już mi
w klawiaturę, brałam do ręki - w klawiaturę brałam do ręki
pociągałam z niego spory łyk - pociągałam z niego spore łyki (czynność wykonywana kilkarotnie)
bardziej smutna to również poprawne sformułowanie, nie obowiązuje ścisła reguła, że gdy przymiotnik stopniuje się w krótkiej i długiej formie to używamy krótkiej.
nie mam na niego - nie miałam na niego
i nie "pogłosić" tylko podgłosić, Mateuszu Wink

Chciałam chwilę pomarzyć. Jak co wieczór - Chciałam chwilę pomarzyć, jak co wieczór.
O nas. O mnie i o nim. jest poprawne, nie trzeba tego ładować i tworzyć z wcześniejszego zdania podrzędnie złożonego, bo tu wymienione są jakby dwie różne sprawy: najpierw marzy o nich, w domyśle o ich związku, o nich jako o parze, a potem o dwóch oddzielnych osobach (choć nie jestem przychylna równoważnikom zdań, to tak może być)
Jak zwykle, to rodzice. Mama jak zwykle kazała mi - powtórzenie "jak zwykle"
Przecież była dopiero 1:12. - autorka podkreśla wagę minuty i godziny, nie jest to niepoprawne

mateusz

Sellene ja Cię teraz poprawię ok? Twisted Evil

Sellene

Nie ma sprawy Wink

A móżg to ja wytężam nad każdym tekstem, tak już mam Rolling Eyes

mateusz

Ja te błędy poprawiałem w pośpiechu, więc się nie dziw Razz