Forum zostało przeniesione.

SamoSieja

Ponieważ otworzyłeś tę stronę, popełniłeś pierwszy, największy błąd w przeciągu ostatnich pięciu sekund. Za chwilę stwierdzisz, że to, co czytasz jest nudne i na pewno nie ma żadnych, głębszych wartości. A kiedy dowiesz się, kto to napisał, najprawdopodobniej zaczniesz żałować, że kliknąłeś. Ale teraz jest za późno. Kultura nakazuje przeczytać to, co się zaczęło. Więc stajesz przed pierwszym wyborem, który i tak okaże się tragiczny.
Załóżmy, że jesteś sprytny. Wyłączysz stronę, wykasujesz pamięć przeglądarki i problem z głowy, no bo kto będzie się teraz bawić w jej odzyskiwanie, prawda? Zajmiesz się swoimi sprawami, a potem najdzie Cię myśl „ciekawe, co było dalej”. Szkoda, że już popełniłeś błąd. Teraz musisz go naprawiać… I wpędzać w kolejne nic niewarte procesy myślowe, których twór okaże się twórczym gównem.
Jeżeli postanowisz być kulturalny i w myśl zasady „czytaj książkę od początku do końca” zmusisz się do przeczytania tego tekstu, zapewnie najdzie Cię wielki ból głowy, reumatyzm nadgarstka, stracisz wzrok, albo bomba jądrowa wybuchnie w pobliżu. Jeżeli tak się nie stanie – leżysz. Musisz czytać dalej. Nie rozwódźmy się nad losem straceńców, którzy postanowili oszukać swój los - prędzej, czy później i tak trafią i t przeczytają. Kwestia czasu.
Zadaj sobie pytanie: O czym jest ten tekst?
Miło byłoby się dowiedzieć, co nie? Ale byłoby zbyt miło i zbyt łatwo, gdybyś dowiedział się tego, już teraz. Prawda jest taka, że sama nie wiem, jaki będzie finał. Najważniejsze, że teraz działam Ci na nerwy.
Skoro wciąż jeszcze poświęcasz mi odrobinę swojej cennej uwagi i czasu, możesz zastanowić się nad tym, po co poszedłeś do szkoły.
Taaaak, żeby się uczyć. Mamusia powiedziała, że będziesz mądry, zdobędziesz wykształcenie (cokolwiek to słowo nie znaczyło) i będziesz bogaty, a to słowo znasz już bardzo dobrze. Zachęcony kupnem miliona zabawek i słodyczy idziesz w szare, szkolne mury, gdzie korytarze wyścielone są dywanami, a klasy niemalże pluszowe, abyś nie miał możliwości się zadrasnąć.
Dziwne… Przecież i tak dzieciom udało się powiesić w szkole – taki mały błąd statystyczny.
Ty jednak się nie powiesiłeś, bo pewnie nie wiedziałeś, że z bluzy można zrobić stryczek, a kartką papieru podciąć sobie żyły. To nie są istotne informacje dla dziecka w Twoim wieku. Dla Ciebie ważne są literki i cyferki, które później staną się Twoją zmorą, drugą naturą, a życia bez nich sobie nie wyobrazisz. A papier i stryczek są złe.
Niedobra pani nauczycielka, upychająca swoje kilogramy w długą, szarą spódnicę, by przypadkiem nie dać złego przykładu, stoi pod tablicą i krzyczy na Ciebie. Bo odezwałeś się nie pytany. Bo kultura wymaga, żeby wysłuchać kogoś do końca, a potem mówić. Ale w szkole możesz tylko odpowiadać, gdy udzielą Ci głosu, a nauczyciel postawi Ci pałę, jak zrobisz to nie tak, jak on tego chciał. I z czasem do tego przywykniesz.
A potem pójdziesz na studia.
Tam może będzie lepiej, bo nikt nie będzie liczył, ile minut spóźniłeś się na lekcje. Co poradzisz, że weszło Ci w nawyk? Nikt nie nauczył Cię punktualności, za to o uskokach tektonicznych w Pcimiu Dolnym wiesz więcej, niż odkrywcy tego zjawiska – podziękowania dla Pana od geografii.
No cóż, trzeba przyznać, że mieli gest. Teraz już wiesz, ile było ekspansji terytorialnych na północy Indonezji, jaka jest stała sześcianu drogi planety do kwadratu jej płaszczyzny, a nawet wiesz jak zbudowana jest bomba jądrowa. Szkoda, że nie wiesz, jak się przed nią ukryć. A może tego nie da się zrobić?
Jesteś mądry, jesteś rozpitym studentem. Wszyscy uważają Cię za wzór do naśladowania, bo liczby na papierku, zwanym maturą miałeś wystarczająco wysokie, żeby dostać się gdziekolwiek. A kiedy skończysz studia, zaczynasz pracę. Jeżeli Pan Dyrektor, którego musisz czcić jak Boga (przydały się lekcje historii z gimnazjum…) łaskawie pozwoli Ci wejść do wspólnoty firmy, na okres próbny. A to, czy zostaniesz, zależy od tego, jak bardzo lubisz marnować swój wolny czas w walce z papierkową robotą szefa. W ostateczności możesz nie chcieć wynagrodzenia, a oni na pewno to docenią. I zawiśniesz na tablicy wspaniałego pracownika.
No i co mi teraz powiesz?
Że nie zgadzasz się z tym, co mówię, ale o tym wiem. Nauczyłam się… Kiedy moja koleżanka wkuwała milion najważniejszych stolic. Dziwne, że to znajdę na wikipedii, a tego jak żyć – nie. Może to jest przez nikogo niezgłębiona wiedza? Nieee… Przecież szkoła uczy, jak żyć! Jak mogłam zapomnieć. No, więc skoro jesteśmy tacy mądrzy, to możemy zastanowić się nad teoria kwadratury koła…
Albo nie, to jest zbyt banalne. Porozmawiajmy o wielowymiarowych obrazach przestrzennych. Obliczysz mi długość krawędzi figury foremnej 5wymiarowej, a ja w tym czasie zaparzę herbatę.
A tak naprawdę, to wiesz co?
Zmarnowałeś około 10 minut swojego życia, na przeczytanie czegoś, czego i tak nie jesteś w stanie zrozumieć.
Bo to jest „bez sensu”, ale to nic.
Następnym razem, może wycwanisz się na tyle, żeby skasować pamięć przeglądarki, ale tej w głowie. Jeżeli wiesz, jak jej użyć. A jeśli nie… No cóż.

Niewiadoma

Zmarnowałam kilka minut, żeby poczytać sobie bez sensowne wywody, a ty zmarnowałaś tych minut kilkanaście, żeby je napisać.
Tajemnica świata została rozwikłana.
Haha.

SamoSieja

Jesteś żywym przykładem tego, że osiągnęłam zamierzony cel.

Niewiadoma

Się cieszę, może wzrośnie ci samoocena ;D

SamoSieja

Nie musi, JA nie mam z tym problemów

Niewiadoma

<i>A kiedy dowiesz się, kto to napisał, najprawdopodobniej zaczniesz żałować, że kliknąłeś.</i>

Seeeriooooo?

SamoSieja

Daruj sobie, żałosna się robisz:P

Niewiadoma

Z twoich ust to komplement, dziecino Wink

Ale ok. Sza. Nic nie mówię.

SamoSieja

Niech będzie i komplement.
Złośliwa i denerwująca za wszelką cenę. Już nawet nie złościsz mnie, tylko innych. Sukces!^^

Niewiadoma

(Jupi!)

Świetlik

Ostrzeżenie dla Ssieji i Niewiadomej. Już, kurwa, za wszystko ;/.

Niewiadoma

Ale hardcore!

SamoSieja

A tak btw, co do twojego postanowienia: powinnaś przyznać sobie ostrzeżenie za spamowanie^^

Niewiadoma

I tobie również, nieeee?
Przymknę oko ten jeden raz, co ty na to? Nie myśl, że się mnie tak łatwo pozbędziesz, kochanie.
A zresztą. Jak można skomentować tekst o niczym...?

SamoSieja

Można go wcale nie komentować, lub nie spamować na temacie^^
Ale czemu pozbywać? Tym razem nawet tego nie sugerowałam.

Niewiadoma

Trzeba go było nie pisać i zaoszczędzić bajty.
Ale to byłoby już moje piąte ^.^