Forum zostało przeniesione.

Yumi

Są dwie wersje:

Pierwsza wersja: Życie
Napisana 7 maja 2007 roku na lekcji języka polskiego.

Ktoś przemierza drogę
prostą nie krętą

Łatwo ją przemierza
gdyż jest prosta nie kręta

Olbrzymi kamień stoi
na dalekim końcu drogi
- prostej nie krętej

A mimo to kamień stoi.

Wersja druga: Życie
Prawie taka sama co pierwsza tylko, że ma jeden różniący się znacząco wers; zmieniona dzisiejszego dnia 8 maja 2007 roku w moim domu (uważam, że ta wersja jest lepsza).

Ktoś przemierza drogę
prostą nie krętą

Łatwo ją przemierza
wzdłuż idzie nie skręca

Olbrzymi kamień stoi
na dalekim końcu drogi
- prostej nie krętej

A mimo to kamień stoi.

Panna O.

A mnie się pierwsza wersja lepiej podoba... Nie wiem chyba dlatego że urzekła mnie ta droga ,,prosta nie kręta"... No i jeszcze przed tym ,,A mimo to kamień stoi" czegoś mi brakuje... jakiejś takiej rzeczy, która się wydarzyła, żeby to ,,mimo" miało swoje uzasadnienie np. że człowiek chciał wyrzucic ten kamień a mimo to on nadal jest.

Yumi

Ten ostatni wers ma ścisłe powiązanie ze znaczeniem wiersza.

Panna O.

No cóż mało domyślna jestem, ale przyznam sie że kombinuje co to może oznaczać Smile

Jak narazie przychodzi mi na myśl tylko że ten kamień może zagradzać tą drogę prostą nie kretą temu człowiekowi własnie za to że przezył swe życie po najmniejszej lini oporu... ale nie wiem czy dobrze myśle...

Yumi

Blisko. Niektórzy ludzie przechodzą przez życie po prostej drodze do pewnego momentu. W końcu na tej prostej drodze stanie taki kamień i życie zaczyna być trudniejsze. I choćby próbowali go usunąć na różne sposoby, to i tak im się to nie uda.

Panna O.

No właśnie czegoś takiego co by może trochę jaśniej oddawało sens tego ,,A mimo to kamień stoi" mi brakowało... wtedy moze lepiej by mi owa interpretacja poszła... cóż musze sobie kilka razy jeszcze ten Twój wiersz o myśleniu przeczytać to mozę moje szre komórki zaczną pracować na pełnych obrotach bo jak narazie to urlop sobie zrobiły Very Happy

Sellene

Ale niektórzy szukają drogi na około... A skoro nie ma takiej ścieżki, to wyznaczają nowe, zamykając za sobą pewien rozdział w życiu, tym oto kamieniem...
Moja skromna interpretacja. Taka o, sellenkowa.

Malinowa.

Mmm.
Wiersz jest taki oczywisty, ale jednak nikt sobie nie zdaje z tego sprawy.
To śmieszne.
Pięknie to opisałaś.
Druga wersja podoba mi się bardziej.
;*