Forum zostało przeniesione.

SamoSieja

A smutek wielki męczy psychicznie,
Bo serce moje jest dualistyczne.
Czasem przewagę bierze zło tak drastyczne,
Dotyka dusze innych i niszczy.
Element mej skrytej tak nienawiści.
Fragment szczęścia, niech myśl się ziści.
Gdzie radości blask przyćmiewa smutki.
Hiacyntu zapach ogarnia świat calutki.
I wszyscy cieszą się, takież skutki.
Jak za dotknięciem magicznej różdżki.
Każda chwila się różni,
Lamentacje i szczęście w próżni.
Mieszają się we mnie uczucia wszelkie.
Nienawiść i miłość, przeciwieństwa wielkie.
Ogromne rozdarcie, niepewności kiełki.
Przeto tym razem, co weń zwycięży?
Raz radość, raz szczęście, ten dualizm mnie męczy.
Szansa, by wreszcie udało się zwyciężyć.
Tak trudno przeżyć choć jeden taki dzień.
U bram szczęścia stoję i widzę jego cień.
Więc daj mi tym razem chwilę bez cierpień
Z pewną przyszłością i radosnym końcem…

----------------
Chyba niezbyt udana próba, ale...
Daję do oceny. No bo co?^^

Yumi

Nie myślę teraz, dlatego moja opinia nie będzie zbytnio dobra. Mniejsza z tym, że opinii nie powinno się rozróżniać na dobre i złe... W każdym razie:
w formie czasem coś zgrzyta i te urokliwe rymy ^^

Jestem zaspana, oczy mi się kleją, nie wiem dlaczego. A próba jest średnia jak na teraz. Lecz, gdy jutro jeszcze raz to przeczytam lub w niedzielę, pewnie będzie lepiej. Wtedy nie będę już ziewać xP

SamoSieja

Jak się przypatrzysz to to jest abecedariusz xD
Bo meni natchnął Konstanty:P
Ale z rymami to u mnie wiadomo jak jest;p
Poza tym, że są co 3 wersy:P (to samo natchnienie xD)