Forum zostało przeniesione.

Świetlik

Poprawiałam sylaby przez godzinę i nie chce mi się już sprawdzać, czy jest ok-.-. Pewnie nie, więc mówcie. Enjoy.

Rozdział 15 Trochę więcej czasu (Bonus).

I Czasami w nocy chcę,
by o tobie śniło mi się coś
I mam wtedy takie deja vu,
widzę, co już było, się zdarzyło.
Tak dostojnie i letnio mi się śni…
nasze chwile, ulotne spojrzenia
i pragnienia widzę jakby przez łzy.
Oczy mam przymknięte,
a widzę nasze szanse, które
zostały przeze mnie pochłonięte w mięcie herbaty,
Po raz wtóry szukam zmieniacza czasu,
ale to na nic, nie zmienię losów
pełnych pożądania i pełnych rozpaczy.
Wydawać się może prawdopodobne całkiem,
żem złożona z samych zbytecznych kawałków,
ze zbyt krótkich włosów,
zbyt smutno patrzących oczu,
nazbyt rozwlekle takie życie toczy się.
REF Więc czas coś zmienić,
czas znów sobie uwierzyć!
Och, już nie buntujmy się przeciwko przeznaczeniu,
ono nie istnieje, więc skupmy się wreszcie
na mnie, na tobie, na kocu, na marzeniu.
II Czasem spaceruję,
mijam lice i umysły,
deszcz napiera na ludzkie zmysły.
Budzi się płacz i budzi się miłość,
zawiłość świata to jest zagadka!
Śmieję się więc ile tchu, szczerzę zęby,
bo nie rozumiem, co tu dzieję się,
czemu straciłam cię.
Grom tańczy na moich powiekach,
tracę raz na zawsze moją odwieczną odważną walkę
Ucieka bitwa nigdy nie zaczęta.
I odszedłeś z mojego rozkazu,
lecz z rozkazu nie wróciłeś ani razu,
ech, wiem, nie wrócisz chyba na pewno już nigdy.
A choćbym prosiła, choćbym chciała nie wiem jak
tańca języków tam
Pół roku to już niedługo,
bądź, proszę, bądź, tak bardzo potrzebuję by…
REF Coś wreszcie zmienić,
znów sobie uwierzyć.
Nie bądź głupi, zero buntu przeciw przeznaczeniu,
ono umarło, ożywmy je w milczeniu,
moim, twoim, w naszych ustach i oczach znów.