Forum zostało przeniesione.

Kikimora

Może to zabrzmi trochę głupio, ale jestem strasznie przywiązana do... mojej chomiczki. Ma na imię Filipinka i jest już (jak na chomika) dość stara. Strasznie schudła, trochę wyłysiała, ciągle śpi... Panicznie boje się, że zdechnie, co chwila sprawdzam, czy żyje. Miałam jeszcze drugiego chomika, Filipka, który nie umarł śmiercią naturalną... Od jego śmierci też często sprawdzałam, czy Filipka oddycha, ale teraz, kiedy się zestarzała, potrafię to robić nawet 10 razy na dzień. Poprostu nie mogę pozbyć się myśli, że ona może w każdej chwili wyzionąć ducha...
Czy takie przywiązanie do zwykłego gryzonia nie jest czymś dziecinnym? Trochę się tego wstydzę...

Sellene

Nie, to nie jest dziecinne. Każdy z nas w pewnym momencie życia wykształca w sobie przywiązanie do ulubionego pupila...
Ale nie możesz pozwolić, by stało się to paranoicznym strachem. Każde zwierzątko kiedyś odejdzie, a my nie zatrzymamy biegu czasu... Tak samo jest z bliskimi nam osobami.
Jeśli zdajesz sobie sprawę, że Filipinka się zestarzała, to musisz przygotować się na ewentualne odejście zwierzaka. Nie mówię, że masz nie płakać, bo ilość negatywnych emocji po odejściu pupila jest zastraszająca, ale nie możesz także przejmować się tym do końca świata...
Po prostu pogódź się z tym, że tam, gdzie się przeniesie, będzie jej lepiej, bez bólu, starości, będzie młoda, żwawa, skora do zabawy, gdy już odejdzie.
A na razie nie zamartwiaj się, tylko wykorzystuj czas który wam został. W końcu ją masz i powinnaś się cieszyć z każdej chwili, która wam coś przyniosła.

Tak trochę melancholią zaleciało, przepraszam.

Yumi

Zgadzam się z Tobą, Sellene. Ja jestem przywiązana do mojej kotki Pandorki. Kocham ją bardzo, bardzo. Kilka razy myślałam nad tym, co będzie jak umrze. Nie znalazłam odpowiedzi, jedynie zaczynałam płakać. Ma 10 lat. Nie wiem, ile jeszcze jej zostało. Jest żywa wieczorami, a w dzień śpi. Umie wtrącić swoje pięć groszy. Uważam więc, że jeszcze kilka lat ze mną będzie. Oby...

Kikimora

Dzieki za słowa pocieszenia. Filipinka już odjechała na tamten świat... I jakoś sobie radzę. Nie jest tak źle, jak się spodziewałam. Jeszcze raz dziękuję.

Yumi

Tak? To niech spoczywa w pokoju. Wiele osób przeżywało śmierć swojego zwierzaczka. Wiec, chyba nie może być tak źle.

Krwiożercza

Ja też jestem przywiązana do swoich zwierzaków...
A co do Filipinki, to mam nadzieję, że będzie jej "tam" dobrze.

peripeccia · Wysłany: Wto 19:53, 04 Mar 2008 Temat postu:

Moim zdaniem to nie jest źle, to przecież oznaka wrażliwości, prawda?

SamoSieja · Wysłany: Wto 20:08, 04 Mar 2008 Temat postu:

Gdyby ci cholerni lekarze nie zdawali studiów na prochach, Iwi może by jeszcze żyła.
I NIE jest głupie, nie było i nigdy nie będzie. Bo zwierzęta są mądrzejsze od nas, a naszej miłości do nich nie można się wstydzić.
Nienawidzę siebie, że nie zobaczyłam wcześniej...

Sellene · Wysłany: Śro 0:13, 05 Mar 2008 Temat postu:

Zwierzęta nie są mądrzejsze od ludzi, ale czują tak samo. Również mają zmysły, niektóre lepsze od nas, niektóre gorsze, ale pod względem inteligencji jesteśmy najwyżej na "drabinie" i tego nie da się zmienić.

Z jednej strony chciałabym mieć znowu kotka czy inne zwierzątko, ale z drugiej boję się, że za bardzo się do niego przywiążę i jak go stracę, to to będzie dla mnie wielkim ciosem.
Cóż, to jest jak miłość, związane z ryzykiem.

Malinowa. · Wysłany: Śro 1:26, 05 Mar 2008 Temat postu:

Ja mam Fredziucha. Tchórzofretkę tak zwaną. Ma trzy latka, bo dostałam go po przejściach. Jest wymagającym zwierzątkiem. Co do higieny, posiłków no i oczywiście pokładów cierpliwości. Załatwia się w kuwetkę, ale później kuwetkę podrzuca do góry. Je tylko surową wątróbkę pokrojoną (!) w kawałeczki. Zabiera mi długopisy i ołówki. Rwie zeszyty, chowa skarpetki, kapcie. A jak płaczę to kładzie mi łepek na ramieniu, a później zlizuje łzy. Minęło jedenaście miesięcy od kiedy Fredek gości u mnie w domu i nie wyobrażam sobie, że to mogłoby się zmienić. Przyzwyczaiłam się do jego wystającej z hamaka główki, kiedy wracam ze szkoły. Jego ostrych ząbków i chlapania przy kąpieli. Nie wiem jak sobie poradzę, kiedy go zabraknie.

SamoSieja · Wysłany: Śro 15:15, 05 Mar 2008 Temat postu:

A ja chciałabym mieć znowu pieska. Ale wtedy bd nie fair wobec Iwi, bo będę kochać innego. I będę nie fair do innego, bo będę traktować go i utożsamiać z Nią. I nie chce krzywdzić żadnego...

Yumi · Wysłany: Śro 17:55, 05 Mar 2008 Temat postu:

Fredek? W przedszkolu był kot dachowiec o imieniu Fredek.