Forum zostało przeniesione.

Świetlik · Wysłany: Nie 19:15, 18 Mar 2007 Temat postu: Moja rodzina, po raz kolejny.

Kolejny wiersz o rodzinie, bo mam na konkurs napisać i próbuję każdymi siłami i od każdej strony. Oceńcie sami, a jutro zaniosę pani na pierwszą lekcję.

Atramentowa rodzina.

Kulka
z naboju do pióra wypadła

Zaczęłam na
kartce
z drukarki malować atramentem

Atrament
przypominał mi ciebie:
w środku czarny
tajemniczy i niezrównoważony
gdy wyschnął
na brzegach kolory miał wróżek:
ładny i fioletowy

Tysiące mokrych
kresek
z naboju do pióra sprawiło, że
papier
z drukarki stał się mokrym i
dziurki
na środku malowidła się narodziły

Powstało moje
drzewo genealogiczne
z gałęziami jak mazaja atramentowa
czarna i fioletowa

(edit) ATRAMENTOWA RODZINA wersja druga.

Kulka
z naboju do pióra wypadła

Zaczęłam na
kartce
z drukarki malować atramentem

Atrament
przypominał mi ciebie:
w środku czarny
tajemniczy i niezrównoważony
gdy wyschnął
na brzegach kolory miał wróżek:
ładny i fioletowy

Tysiące mokrych
kresek
z naboju do pióra sprawiło, że
papier
z drukarki stał się mokrym i
dziurki
na środku malowidła się narodziły

Powstało moje
drzewo genealogiczne
z gałęziami jak mazaja atramentowa
czarna i w fioletach

Sztuka codzienność
ciągłe zmiany
bardzo kochany i (nie)kochany
potwór trzyletni pani
najstarsza
choroba i wsparcie
wspólne wakacje
nauka gry w karty
sztuka i codzienność

Paola · Gość

W tych pierwszych wersach źle przedzielałaś zdanie, tak ze zostwało jedno słowo i czytało się to przynajmniej głupio. Pierwsza wersja nie dotknęła mnie, nie poodbała mi się. Druga podobnie tyle że ostatnia zwrotka była nawet przyjemna Smile

Świetlik · Wysłany: Pon 13:40, 19 Mar 2007 Temat postu:

Dzieliłam "zdania" tak, jak uważałam, że być powinno. I dziękuję za nawet miłą opinię.

Yumi · Wysłany: Pon 13:53, 19 Mar 2007 Temat postu:

Ostatnia strofa jest najlepsza, a reszta taka średnia. Treść jest, jak dla mnie, oryginalna, ale nie powalająca. Najbardziej lubię ten Twój styl dzielenia zdania. Całusek :]

Malinowa.

Hm.
Niezbyt lubie wiersze.
Musi mieć coś, żeby mnie zaciekawić.
Ten, niestety tego nie ma.