Forum zostało przeniesione.

Świetlik

Głęboka dziura
W taborecie
Wznoszenie się
Z lodówki

Głębokie jezioro
Pełne umarłych dam
Wzniosłe słowa
W miłości, zawsze te same

Głębia oczu
Wzniosłość lata
Głębokie wdechy
Wzniosłe myśli

I wszystko to
Głęboko pochowane
I wszystko mylnie
Wzniosłością okrzyknięte

A głębokie jest
Tylko jedno
I wzniosłe jest
Tylko jedno

Głębokie i wzniosłe
Spojrzenie przez okno
Na pustą i szarą uliczkę

Madame Guillotine

Och... Och. OCH!!!
Głębokie... i wzniosłe... i wspaniałe... cudowne!
Ale... Nie. Stop. Nie ma ale.

Panna O.

Szczerze to nie bardzo rozumiem całości wiersza, choć zwykle lubie interpretować. Jednak ta ostatnia zwrotka jest cudowna... nie wiem w jakich okolicznościach pisałaś ten wiersz ale jak czytam:
,,Głębokie i wzniosłe
Spojrzenie przez okno
Na pustą i szarą uliczkę"
to aż mi sie płakać chce bo to takie smutne mi się wydaje... taka pustka... niewatpliwie ,,piekna i wzniosła"

Yumi

NonO, zdecydowałam. Proponuję Ci współpracę jak mateuszowi, czyli jeżeli pozwolisz będę Twoim producentem, wydamy tomik Twoich wierszy i będziesz bogata i może się ze mną trochę podzielisz... Co Ty na to? Innymi słowy wierszyk jest cudowny, choć trochę pokręcony.

Malinowa.

Emm...
Ke?!
Sorry, ale chyba nie zrozumiałam przesłania, o ile ono było.
<Doma wzrusza ramionami>
Nie moja wina. Taka się urodziłam.